De bedrijfscultuur van Enshore

Enshore groeit al enkele jaren gestaag door. Deze groei is een resultaat en optelsom van veel verschillende dingen die ‘gewoon goed’ gaan. “Lekker vaag”, hoor ik je denken. En dat klopt. Als je iedereen binnen Enshore vraagt wat volgens hen de hoofdreden is waarom het zo lekker loopt dan krijg je een legio aan verschillende oorzaken en antwoorden terug. Als je deze antwoorden vervolgens vergelijkt kun je ze voor een groot deel terugleiden naar een onderliggend thema; (bedrijfs)cultuur.

Wat maakt Enshore nu eigenlijk Enshore?

Uiteraard willen we als Enshore graag weten wat onze cultuur nu precies onze cultuur maakt. En misschien nog wel belangrijker: hoe kunnen we deze cultuur, het hart van ons succes, waarborgen terwijl we als bedrijf steeds doorgroeien? Is dit überhaupt mogelijk? Of is Enshore straks nog steeds Enshore, maar op een hele andere manier? Om hier een idee van te krijgen zijn we als Enshore actief met ons cultuurbesef bezig.

Tijdens periodieke (pizza)sessies wordt samen met collega’s door een wetenschappelijke bril naar onze (bedrijfs)cultuur gekeken. Hierbij worden culturele theorieën aan de groep gepresenteerd, en proberen we deze theorieën samen in de context van Enshore te plaatsen. Aanvullend wordt een serie stellingen aan de groep voorgelegd. De antwoorden op deze stelling worden vervolgens met de groep besproken en we vergelijken ze met de resultaten van eerdere sessies.

Uit de sessies die we tot nu toe hebben gehad zijn al een paar voorzichtige patronen naar voren gekomen. Een ‘vlakke’ organisatiecultuur in combinatie met een nuchtere en praktische denkwijze lijken ten grondslag te liggen aan veel van de eigenschappen die men in het werken bij Enshore herkent. Deze zorgen voor een organisatie waarin iedereen benaderbaar is, kennis makkelijk wordt gedeeld, en iedereen zichzelf kan zijn. Een gezonde groepsdynamiek met ruimte voor het individu.

Opvallend was verder dat het verschil tussen de eerste (pre-corona) en de tweede (post-corona) sessies relatief beperkt lijkt te zijn gebleven. Ondanks de sterke groei en de switch naar hybride werken zagen we enkel kleine veranderingen in de resultaten. De meest significante hiervan was een verschuiving richting een ‘lange termijn oriëntatie’, waar deze in de eerste sessie nog meer richting een ‘korte termijn oriëntatie’ zat. Dit werd door de groep uitgelegd als een verschuiving van de horizon; dat er meer over de toekomst wordt nagedacht dan enkele jaren eerder.
Verder viel het op dat het onderwerp beweging en sportiviteit minder naar voren kwam. Gelukkig staan er inmiddels alweer enkele sportclinics in de agenda om daar wat aan te doen.

Wat is cultuur nou precies?

Op LinkedIn zie ik regelmatig pogingen voorbijkomen om cultuur in abstracte bewoordingen en bedrijfsjargon te vangen. Begrijp me niet verkeerd, hier is op zich niet veel mis mee. Het terugbrengen van cultuur tot een set van inputs en outputs is namelijk lekker overzichtelijk. Het introduceert een gevoel van controle en geeft het idee dat cultuur maakbaar is. En deze maakbaarheid is waar mensen (en dus organisaties) zo ontzettend veel van houden.

Dit idee van een maakbare cultuur lijkt alleen voorbij te gaan aan het feit dat cultuur een product is van een bijna oneindig aantal (veelal onbekende) factoren. Cultuur is chaotisch, dynamisch, altijd in beweging; een grenzeloos samenspel van ontelbare ripple- en butterfly- effecten. Wanneer je dit alles probeert vast te leggen in één afgekaderde definitie loop je het risico om niet meer verder te kunnen kijken dan de grenzen van diezelfde definitie.

Een gezonde cultuur is vitaal voor het bredere succes van iedere organisatie

Het feit blijft dat cultuur ontzettend belangrijk is. Een gezonde cultuur is vitaal voor het bredere succes van iedere organisatie. Het is dus geen optie om te zeggen: “Dit is te complex, laat maar lekker zitten.” Het idee achter actief aandacht besteden aan de bedrijfscultuur is dat de mensen die samen Enshore maken zich bewuster worden van haar cultuur. Directe effecten hiervan zullen beperkt zijn, maar in een wereld die sneller verandert dan ooit is het van essentieel belang dat men zich bewust is van wat hij/zij/hen belangrijk vindt en na kan denken over hoe dat gewaarborgd kan worden.

De conclusie tot nu toe is dat iedereen bij Enshore de cultuur belangrijk vindt. Iedereen wil graag betrokken worden in de dialoog over wat Enshore maakt, welke eigenschappen/waarden hierin centraal staan, en hoe we dat ook in de toekomst kunnen bewaren. Het gaat namelijk best wel lekker, en dat houden we graag zo.